GÖRECEKSİN GÜLŞAH
Üç kardeşler.
Dilek, Emrah, Gülşah.
Emrah asker yolcusu, anneleri de Firdevs Kartal.
Ama ne anne, evlat aşığı bir ana.
Tam bir Anadolu kadını.
Kartal gibi kol kanat gerdi, evlatlarına.
Kendini unuttu.
Gülşah kızımız 17 yaşında.
Bir tebessüm ediyor, bir gülümsüyor, bir gülüyor ki.
Adı gibi, ‘Güllerin şahı’ O.
Daha el kadar bebek iken hastaneye gider.
Ne olursa orda olur.
Uyuması gerekir, uyumaz inat eder.
İlaç bile fayda etmez.
Uyudu sanırlar.
Meğerse uyumamış, gözleri açık.
Fark eden olmaz.
Uyumadan makineye girince de.
Gözleri kapanır.
Bir daha göremez..
Güneş hala ona bakıyor inatla, görmesi için.
Bekliyor.
Hatırlamıyor, hatırlayamaz da Gülşah, daha bebekti.
Bir kapandı gözleri, güneşi bir daha göremedi.
Işınlarını da, yansımasını da.
Güneşi göremiyor ama bakıyor.
Bakınca gözleri, güneşi kabul ediyor.
Hissediyor, demek ki.
Doktorlar da öyle söylüyor.
Göz nakli ile görür diyorlar.
Umut hepimizin ekmeği.
Göz Hastalıkları Uzmanları Op.Dr.Selçuk Dayı ile Prof.Op.Dr.Sait Eğrilmez üzerine titriyorlar.
‘Görür, görecek’ diyorlar.
Sabırsızlıkla bekliyoruz.
Gece düzenlendi Gülşah için.
Etik, ahlaklı, vicdanlı nefesler, sesler, yürekler, gözler oradaydı.
Bazı zatı-ı şahaneleri aradı, gözlerimiz.
Göremedik.
Gülşah’ın göremeyen gözlerine umut olsun diye.
Biz ordaydık, gördük.
Onlar yine, yoktu.
Telgraf yollamışlar, okunmadı.
İyi de oldu.
Gidecekleri yerleri bilir onlar.
Ne işleri var ki bizim gibi ‘maraba’ların yanında.
Gülşah bir görsün.
O zaman pişmiş kelle gibi sırıtıp yanında poz verirler, eminim.
Sahiplenirler, biz yaptık derler bir de utanmadan.
Gülşah görsün de.
Şovlarını yine yapsınlar, bana ne.
Görmemezlikten geliriz olur biter.
Edip Akbayram’ın Şahdamar albümünde okuduğu enfes sözleri olan bir şarkı var.
Şiiri yazan Nevzat Çelik, müziği de Mustafa Uysal’a ait, emeklerine sağlık.
Güneşi hiç görmedim penceremde
Ne ay doğdu geceme ne bir yıldız
Hem sıkış sıkış hem çöl kadar ıssız
Beş yıldır bir şeyler soluyor içimde
Dal olsun diye kuşa uzattımdı kolumu
Omuzlarıma kadar ekmek ufaladımdı
Yanılıp da bir kez bile konmadı
İnip üç adımda bitirdim yolumu
Evet üç adımda bir tokat gibi
Yüzüme çarptı duvar
Dibine çöküp avuçlarımı açtım fakat
Hangisine sapsam ne çok yol var
Beş yıldır bir şeyler soluyor içimde…
Gülşah’ın da 17 yıldır bir şeyler soluyor içinde.
Artık sona erecek.
İyi insanlarımızın gayretiyle.
Bir şiir de Nazım Hikmet Ran’dan.
Bugün pazar.
Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.
Ve ömrümde ilk defa gökyüzünün
Bu kadar benden uzak
Bu kadar mavi
Bu kadar geniş olduğuna şaşarak
Kımıldamadan durdum.
Sonra saygıyla toprağa oturdum,
Dayadım sırtımı duvara.
Bu anda ne düşmek dalgalara,
Bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.
Toprak, güneş ve ben
Bahtiyarım…
Kısaca.
Göreceksin Gülşahcım göreceksin.
Senin gördüğünü göreceğiz.
Sen de bizi göreceksin.
Hatırlamıyor, hatırlayamaz da, bebekti, bir kapandı gözleri bir daha güneşi göremedi, bakınca da ışınları gözlerini yakıyor, demek ki umut var, haydi Gülşah, bu yazıyı da okuyacaksın az kaldı, göreceksin.
Hazırlıklı ol.
Güneşli güzel günler göreceğiz a çocuk.
YAZARIMIZA ERİŞMEK İÇİN:
aydinoglumetin@hotmail.com – https://www.facebook.com/metin.aydinoglu.3 – www.haberhürriyeti.com / Metin AYDINOĞLU