BİRİNCİ DÜNYA SAVAŞI’NDAN GELEN MESAJ: İKİ ASKERİN ŞİŞEDEKİ MEKTUBU 109 YIL SONRA BULUNDU

Birinci Dünya Savaşı sırasında Avustralya’nın batı kıyısında, Fransa cephelerine doğru yola çıkan iki askerin yazdığı mektupların olduğu bir şişe, 100 yıldan uzun bir sürenin ardından tesadüfen bulundu.

Western Australia eyaletindeki Esperance kenti yakınlarındaki Wharton Plajı’nda yürüyüş yapan Brown ailesi, sahil temizliği sırasında cam bir şişeye rastladı. Şişenin içinden, 15 Ağustos 1916 tarihli ve kurşun kalemle yazılmış iki mektup çıktı.

MEKTUPLAR SAVAŞA GİDEN GEMİDE YAZILMIŞ

Mektuplar, HMAT A70 Ballarat adlı askeri gemiyle Güney Avustralya’dan Avrupa’ya doğru yola çıkan 27 yaşındaki Er Malcolm Neville ve 37 yaşındaki Er William Harley’ye ait.

İki askerin, yolculuğun ilk günlerinde kaleme aldıkları notlarda neşeli ifadeler kullandığı görüldü.

“ŞU AN GAYET İYİYİZ, UMARIZ BU NOTU BULAN DA ÖYLEDİR”

Neville, annesi Robertina Neville’e hitaben yazdığı mektubunda “çok iyi vakit geçirdiklerini, yemeklerin gayet iyi olduğunu, yalnızca bir öğünü denize gömmek zorunda kaldıklarını” yazdı. Genç asker, “Gemi sallanıyor ama biz mutluyuz” ifadelerini kullandı.

Harley ise “şu an gayet iyiyiz, umarız bu notu bulan da öyledir” ifadesini kullandı.

BİRİ CEPHEDE HAYATINI KAYBETTİ, DİĞERİ SAĞ KURTULDU

Neville bir yıl sonra cephede hayatını kaybetti. Harley ise iki kez yaralandı ancak savaştan sağ kurtuldu. 1934’te Almanya’nın siperlerde kullandığı gazlara maruz kalmasının yol açtığı kanser nedeniyle Adelaide’de öldü.

Brown ailesi, şişenin denizde uzun süre sürüklenmediğini, kum tepelerinde gömülü kaldığını düşünüyor. Son aylarda bölgede yaşanan kıyı erozyonunun şişeyi yeniden yüzeye çıkardığı tahmin ediliyor.

MEKTUPLAR BUNCA YIL NASIL DAYANDI?

Şişeyi bulan Deb Brown, “Cam hala tertemizdi, üzerinde tek bir deniz canlısı izi yoktu. Yüz yıldan fazla güneşe maruz kalsaydı, kağıt okunmaz hale gelirdi.” dedi.

Neville ve Harley’in ailelerine ulaşan Brown, mektupların torunlarda derin bir duygusal yankı yarattığını anlattı. Harley’in torunu Ann Turner, “Gerçekten bir mucize gibi. Büyükbabamız mezarından bize seslenmiş gibi hissettik.” dedi.